YANILGI
Kadın bir gece ilk kez alkole bulaştırdı ağzını.
Yalan.
İlk değildi. Hem o gece içmedi. Işığı kapattı ve mastürbasyon yaptı. Sonra dayanamadı, onu aradı. Sesinde yine bir kadın izi. Biliyordu sonrasını. Uyudu.
Sabah uyandığında nefes almaya bile üşeniyordu. Sancılı bir kahvaltı faslının ardından yürümeye karar verdi. Üst geçitte döndü baktı yeşil denize, griydi gökyüzü. Öyle ya onu böyle havalar mahvederdi. Oturdu bir banka denizi seyretti. Onu gördü, ilk buluştuklarında yüzünde belirmiş olan mimiklerini de almış yanına kendisine doğru geliyordu. Hepsi hepsi bir hayaldi. Bir karga kıyıdaki korkuluğa kondu. Diğer kargalar uçuyordu, ötüştüler. Kadıköy’den gelen bir vapur yaklaştı iskeleye. Başında onlarca martı vardı. Denize martı olmak vapur olmakla mümkün, diye düşündü. Görme umuduyla saatlerce dolaştı. Yorgun düştü, eve gitti, yatağa attı kendini.
İnsanın hak etmediklerini yaşaması yaşatanın haksızlığıdır. Vazgeçti o adamdan.
Kitaplarını halının üzerine dağıttı. Bir müzik açtı. Devamını bilmiyordu. Ee? Yani ne olurdu bundan sonra?
İnsan işte bilmez ve yola çıkar.
≈
Adam bir gece yanında uyuyan kadını öptü. Siyah çarşaf ve ten rengi, uyum içerisindeydi. Telefonu çaldı. Sevinç, bir şeyleri örtme isteği, suçluluk karışınca hangi duygu çıkar? O her ne ise umutlu bir duyguydu. Sesinde başka kadının izi varken neyin umuduydu bu? İzin sahibiyle sevişti. Çok özeldi hani bu kadın da, böyle söyledi adam. Anlık özellik.
Ayrı kalacaklar kısa bir süre sonra ve “uzaklık” deyip vazgeçecekler. İnsan işte, boşalır ve unutur. Abartmamalı.
≈
Kadın bir gece yatağında ölüm gibi sustu. Ertesi akşam odasına gelen arkadaşı yatağın üzerine dökülmüş kitapları öksüz buldu. Birkaç kalem, makyaj malzemeleri ve şarkı söyleyen Birsen Tezer...
Günlüğün son sayfası açık. "Aynı şehirde/Sen varsın/ Ben varım/ Biz yokuz" dizeleri. Ölürken aklında Cemal yoktu muhakkak. O vardı, belki olanları duyduğunda tepkisinin ne olacağını hayal etti. İnsan işte, tepki verir ve devam eder. Çok düşünmemeliydi üzerinde.
Adam cenazeden sonra izli kadına evlenme teklifi etti dediler.
Belki yazar yine yanıldı. Yazar da bir insan sonuçta, yanılır ve geçer.
Kadın bir gece ilk kez alkole bulaştırdı ağzını.
Yalan.
İlk değildi. Hem o gece içmedi. Işığı kapattı ve mastürbasyon yaptı. Sonra dayanamadı, onu aradı. Sesinde yine bir kadın izi. Biliyordu sonrasını. Uyudu.
Sabah uyandığında nefes almaya bile üşeniyordu. Sancılı bir kahvaltı faslının ardından yürümeye karar verdi. Üst geçitte döndü baktı yeşil denize, griydi gökyüzü. Öyle ya onu böyle havalar mahvederdi. Oturdu bir banka denizi seyretti. Onu gördü, ilk buluştuklarında yüzünde belirmiş olan mimiklerini de almış yanına kendisine doğru geliyordu. Hepsi hepsi bir hayaldi. Bir karga kıyıdaki korkuluğa kondu. Diğer kargalar uçuyordu, ötüştüler. Kadıköy’den gelen bir vapur yaklaştı iskeleye. Başında onlarca martı vardı. Denize martı olmak vapur olmakla mümkün, diye düşündü. Görme umuduyla saatlerce dolaştı. Yorgun düştü, eve gitti, yatağa attı kendini.
İnsanın hak etmediklerini yaşaması yaşatanın haksızlığıdır. Vazgeçti o adamdan.
Kitaplarını halının üzerine dağıttı. Bir müzik açtı. Devamını bilmiyordu. Ee? Yani ne olurdu bundan sonra?
İnsan işte bilmez ve yola çıkar.
≈
Adam bir gece yanında uyuyan kadını öptü. Siyah çarşaf ve ten rengi, uyum içerisindeydi. Telefonu çaldı. Sevinç, bir şeyleri örtme isteği, suçluluk karışınca hangi duygu çıkar? O her ne ise umutlu bir duyguydu. Sesinde başka kadının izi varken neyin umuduydu bu? İzin sahibiyle sevişti. Çok özeldi hani bu kadın da, böyle söyledi adam. Anlık özellik.
Ayrı kalacaklar kısa bir süre sonra ve “uzaklık” deyip vazgeçecekler. İnsan işte, boşalır ve unutur. Abartmamalı.
≈
Kadın bir gece yatağında ölüm gibi sustu. Ertesi akşam odasına gelen arkadaşı yatağın üzerine dökülmüş kitapları öksüz buldu. Birkaç kalem, makyaj malzemeleri ve şarkı söyleyen Birsen Tezer...
Günlüğün son sayfası açık. "Aynı şehirde/Sen varsın/ Ben varım/ Biz yokuz" dizeleri. Ölürken aklında Cemal yoktu muhakkak. O vardı, belki olanları duyduğunda tepkisinin ne olacağını hayal etti. İnsan işte, tepki verir ve devam eder. Çok düşünmemeliydi üzerinde.
Adam cenazeden sonra izli kadına evlenme teklifi etti dediler.
Belki yazar yine yanıldı. Yazar da bir insan sonuçta, yanılır ve geçer.
Gözde Esin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder